Pechowo w Trzebnicy

Sobota, 28 kwietnia 2012 · dodano: 29.04.2012 | Komentarze 4

W końcu nadszedł dzień startu. Umówiłem się z Arturem na 7:20 pod blokiem, Artur podjechał punktualnie, spakowaliśmy mój rower, jednak szybko się okazało, że Artur zapomniał torby z bidonami i musieliśmy wracać. Ostatecznie na miejsce dojechaliśmy coś około 8:05 i trzeba było szybko poprzyczepiać koła, ustawić siodełko, przebrać buty itd. Później szybko po numery startowe, wypełnić deklaracje, w cały pośpiechu zapomniałem dętki i łyżek, które zostały w plecaku w aucie. W sporym stresie wpadam na linię startu około 8:36, 6 minut przed startem, spotykam Kasię, która dała mi zapasową dętkę. Bez rozgrzewki założyłem iż początek będę jechał spokojnie, a potem podczepię się pod jakiś pociąg. Już na początku pierwszy problem, licznik nie pokazuje prędkości :/
Na 14km w Domanowicach kilka chwil po tym jak zszedłem ze zmiany, ze względu na słabą sygnalizację w grupie (nie wiem dlaczego nie ominęli jej też szerszym łukiem) i trochę jednak moje gapiostwo wpadam w dziurę co okazało się dla mnie końcem wyścigu. Namęczyłem się, żeby rękami wydobyć dętkę, zakładam otrzymaną od Kasi, pompuję, ale powietrze z niej też schodzi. Bardzo pomogło mi kilka osób: szczególnie kolega z Drużyny Szpiku który pożyczył mi łyżki, kolega z Szerszeni, który dociągnął swoją grupkę do kolejnej i miał trochę czasu w oczekiwaniu na grupkę do której planował dołączyć , kolega Wrocnam, który poratował mnie łatkami.

Śmigają mi w międzyczasie kolejne grupy Piotr, Kasia, Artur, Grzesiek itd. Po sklejeniu łatkami Zakładam w końcu znowu koło, gonię jednych z ostatnich wycieczkowiczów jednak po kilometrze powietrze schodzi  Załamka, teraz mam już dosyć, idę przez Domanowice ze spuszczoną głową w stronę Trzebnicy, miejscowy chłopak pyta się co się stało i oferuje pomoc. 3 razy próbowaliśmy skleić łatkami zrobionymi z innej dętki moją, ale bezskutecznie, 2 dziury w dętce były dość spore :/ i tak już nie nastawiałem się na kontynuację maratonu, a co najwyżej powrót do Wrocławia. Dzięki uprzejmości kolegi i jakoś zlatują mi te 4 godziny w oczekiwaniu, aż chłopaki skończą wyścig. Później Artur (CT)przyjeżdża po mnie do Domanowic, dzięki Artur. Przesiadam się w Trzebnicy do drugiego Artura i wracamy do Wrocławia.
Generalnie bardzo żałuję, bo:
a) nastawiałem się na ten start, a praktycznie nic sobie nie pojeździłem
b) miało to być doskonałe przetarcie przed maratonem w Radkowie
Dzięki wszystkim za pomoc!! Gratulacje dla Pawła – Gore, który zaliczył świetny występ w maratonie!!!

Licznik nie działał więc nie wiem z jaką prędkością przejechałem ten krótki odcinek, wpisuje 30km/h :D raczej było szybciej.